29/05

Road to Rome met Paulien Couckuyt

20240526-000195-johnny-de-ceulaerde-ifam-nikon-d4s-d4s1440

Paulien Couckuyt op de IFAM.

Alle wegen leiden naar Rome en daar treedt België van 7 tot 12 juni dan ook met een indrukwekkende delegatie aan op het EK. Wij laten enkele deelnemers aan het woord over hun voorbereiding en hun ambities ter plaatse. Vandaag hordeloopster Paulien Couckuyt.

Dag Paulien, met welke ambities trek je naar het EK in Rome?

“Het is vooral heel fijn dat ik weer een internationaal kampioenschap haal na een moeilijk jaar. Ik had er niet per se op gerekend dat ik Rome zou halen gezien de krappe tijd om mij te kwalificeren.”

Deed het pijn om begin deze maand de World Relays te moeten missen?

“Het was zeker moeilijk om ‘mijn’ team zonder mij te zien vertrekken, maar achteraf gezien was het beter zo, want ik kon rustig verder trainen en heb die periode nuttig gebruikt.”

Zal je op het EK in Rome wél een rol spelen bij de Belgian Cheetahs?

“Het zal als mentale ondersteuning zijn, maar ik maak geen deel uit van de ploeg. Ik heb niet genoeg tijd gehad om een deftige 400 meter te lopen en focus even op de horden, maar ik heb wel het plan om na het EK nog een paar 400 meters te lopen en hopelijk met de Cheetahs naar Parijs te gaan. In Rome zijn er zes andere hele sterke meisjes, dus ik geef met veel plezier mijn plaatsje af. De 400 meter horden of de vlakke 400 meter, dat is een heel ander ritme. Ik zit nog niet in het ritme voor de 400 meter.”

Je liep al vier keer onder de 56 seconden dit seizoen in de 400 meter horden. Tevreden?

“Er is nog ruimte voor verbetering en het kan zeker allemaal nog vlotter, maar ik voel mij elke week iets beter, dus ik mag wel tevreden zijn. Ik lig voor op schema, want ik had niet verwacht om in deze fase van het seizoen al deze tijden te lopen. Dit zijn de chrono’s die ik voor mijn knieoperatie ook liep in de maand mei. Als ik nu kan verder bouwen zonder blessures op te lopen, zit er in Parijs iets heel mooi in. Dat beseffen doet heel veel deugd.”

In oktober zei je nog dat Parijs héél moeilijk ging worden, maar nu begint het er goed uit te zien. 

“Het is een jaar geweest van enorme onzekerheid, nog versterkt door een slecht indoorseizoen. Pas sinds mijn seizoensopener in Kenia geloof ik er echt in. En sinds vorige week ben ik ook virtueel geplaatst voor de Spelen via de ranking. Ik durf te zeggen dat ik naar Parijs ga. De limiet lopen is mijn doel en dat moet je ook kunnen als je in Parijs minstens halve finales wil halen, maar via de ranking geraak ik er ook wel. Mijn idee was altijd om rond het BK de limiet te lopen, maar in Rome kan het misschien ook al.”

Hoe is jouw winter geweest en welke ups & downs kwam je nog tegen in de weg terug na die zware knieblessure?

“Tot januari ging in het goed, maar dan heb ik een rugblessure opgelopen. Indoor ging ik ervan uit dat ik meteen weer mijn oude niveau zou halen, dus het was even moeilijk om te aanvaarden dat dat niet realistisch was. Ik werd geconfronteerd met het feit dat ik echt nog niet goed bezig was. Mijn coach heeft met heel veel onzekerheid moeten dealen, maar hij heeft mij goed geholpen.”