Road to Rome met Merel Maes

Dag Merel, hoe voel je je vlak voor het EK in Rome?

“Goed, maar daarom niet in supervorm. Gewoon goed, niets speciaal.”

Klopt het dat je wat uit een dipje aan het klimmen bent?

“Inderdaad. In januari heb ik mijn eerste examenperiode aan de universiteit gehad in de bio-ingenieurswetenschappen, waar ik 40 van de 60 studiepunten opneem. Daar ben ik heel vermoeid uitgekomen, waardoor de trainingen en wedstrijden ook minder liepen. Ik zat op een bepaald moment in een spiraal van vermoeidheid waar ik nog moeilijk uit geraakte. Ik sliep heel slecht.”

Lukt het momenteel al beter om trainen en studeren te combineren?

“Ja, veel beter. De tweede examenperiode gaat beginnen, maar ik voel me veel frisser dan in januari. De les is vooral geweest dat het allemaal wat minder mag zijn op studievlak. Ik deed meer dan nodig, omdat ik een beetje perfectionistisch ben. De punten waren heel goed in januari, dus nu weet ik dat iets minder ook genoeg is.”

Is dat perfectionisme iets wat je als atleet ook parten speelt?

“Volgens mij is elke atleet wel wat perfectionistisch, maar vroeger had ik daar wel meer last van dan nu. Nu weet ik dat het niet zo erg is als niet alles loopt zoals gepland.”

Ben je blij om weer op een EK te staan na die moeilijke periode, of geeft het stress dat je misschien nog niet in topvorm bent?

“Ik heb er vooral veel zin in. Aan kampioenschappen meedoen vind ik leuk, en het stadion ziet er op de foto’s ook supercool uit. Rome is ook niet heel ver, waardoor mijn ouders kunnen komen kijken.”

Was het in die periode van grote vermoeidheid een geruststelling dat je al sinds vorig jaar geplaatst bent voor dit EK?

“Nee, want ik wist dat niet (lacht). Het was Zita Goossens die mij op training plots zei dat ik de limiet al op zak had. Zelf ben ik niet echt bezig met dat soort dingen. Ik weet dat nog niet zo lang.”

Met welke ambities begin jij aan het EK?

“Gewoon springen en mij amuseren, en hopelijk veel leren uit de ervaring. Verder heb ik echt geen verwachtingen.”

Je bent nog maar negentien, maar maakte al veel kampioenschappen mee. Helpt die ervaring?

“Het helpt wel dat ik alles al meerdere keren gedaan heb. Het is niet nieuw meer en ik weet wat er op mij afkomt, maar dat wil niet zeggen dat ik minder stress heb voor de wedstrijd. De zenuwen zijn nog even groot, maar ik kan ze beter controleren.”

Hoeveel marge zit er nog op jouw seizoensbeste van 1m88? Ben je al in de vorm van jouw persoonlijk record van 1m93?

“Ik ben van een zevenpas-aanloop naar negenpas gegaan, en als die aanloop goed lukt, voel ik wel dat er iets mooi inzit, maar ik ben nog onregelmatig. Dus ik weet niet goed wat ik daarvan moet verwachten. Op de momenten dat ik mijn persoonlijk record sprong, voelde ik mij ook nooit speciaal op voorhand. Ik ben niet iemand die zoiets voelt aankomen.”

Hoop je nog op een selectie voor de Spelen in Parijs?

“Ook dat is iets waar ik echt absoluut niet mee bezig ben. Ik heb eerlijk gezegd geen flauw idee wat ik nodig heb om Parijs te halen. We zien wel.”