Road to Paris met Michael Somers

Dag Michael, eerst nog even over het EK in Rome, waar je 25e was in de halve marathon. Tevreden mee?

“Ik blik er relatief tevreden op terug. Het was geen waanzinnige prestatie en vooral ook een beredeneerde koers. Het is niet altijd leuk om het zo te doen, want je loopt een anonieme wedstrijd, maar in die warmte was dat wel het slimste. Dus ik kan leven met mijn prestatie, ook omdat er bij de bevoorradingen wel dingen zijn misgelopen. Dat heeft mij uit mijn focus gehaald en moet beter in Parijs.”

Hoe paste het EK in de planning richting de Spelen?

“Het was vooral goed om alles al eens te doorlopen, zeker het hitteprotocol. Ik had op voorhand warmtetraining gedaan en ook met extra lagen getraind en in de sauna gezeten, en vorige week ben ik opnieuw gaan testen om in functie van Parijs nog dingen aan te kunnen passen. Ook op de dag van de wedstrijd heb ik kunnen testen hoe ik mijn lichaam best kan koelen. Het is goed dat die zaken niet allemaal nieuw zijn voor mij op de Spelen. En ik was ook gewoon fit, want anders had ik mijn plekje heel graag afgestaan. Er stonden genoeg atleten in de wachtrij.”

Heb je in het voorjaar met spanning zitten toekijken hoe enkele Belgen jou nog uit de olympische selectie probeerden te lopen?

“Ik heb gewoon de trainingen en wedstrijden afgewerkt die ik zou doen als ik geplaatst was. Ik wilde mij niet gaan aanpassen aan anderen, maar er viel toch een zekere rust over mij toen de deadline gepasseerd was. Er waren heel wat kandidaten in België – ik telde er wel tien – dus het is een eer om aan het langste eind te trekken. Daar komt veel bij kijken: training natuurlijk, maar ook op het juiste moment niet ziek vallen of geen klein pijntje hebben. Er zijn er anderen die even hard gewerkt hebben als ik, maar het niet gehaald hebben.”

Loop je tussen EK en Spelen nog wedstrijden?

“Nee. Ik werk acht tot twaalf weken voor de marathon altijd nog een paar kortere wedstrijden af, en dat waren nu de Ten Miles, de interclub en het EK. Vanaf nu is het alles op de Spelen. Ik wil mij ook niet meer verplaatsen, want een reis is altijd vermoeiend.”

Niet meer verplaatsen, is dat ook niet meer op stage?

“Jawel, dat wel. Ik vertrek volgende week naar Sankt-Moritz samen met mijn coach Hamish Carson, die daarvoor speciaal afreist vanuit Nieuw-Zeeland. Twee weken voor de olympische marathon keer ik terug naar zeeniveau, vooral voor de temperatuur eigenlijk. In Sankt-Moritz is het tien à vijftien graden, in Parijs zal het helemaal anders zijn.”

Welke ambities koester jij in Parijs?

“Dat is heel moeilijk te zeggen. Het wordt een type marathon dat mijlenver afstaat van wat ik al gedaan heb en je zal het daarom ook helemaal anders moeten aanpakken. Als je op een halve marathon stilvalt, valt de schade nog mee. Maar in de volledige marathon is de finish nog héél ver als je geparkeerd staat. Volgens mij kan je in Parijs in twee richtingen verrassen: door het erbarmelijk slecht te doen of door op een heel positieve manier te verrassen. Het parcours is waanzinnig en het wordt een brutale veldslag.”

Er worden veel Belgische supporters verwacht tijdens de marathon. Wordt dat een extra factor?

“Ik reken in de eerste plaats op mijn eigen familie en vrienden. Het gaat echt om veel mensen die speciaal voor mij een overnachting geboekt hebben in de buurt van Versailles. En samen met de andere Belgische supporters zullen zij er waarschijnlijk een halve thuiswedstrijd van maken. Het wordt een voorrecht om daar te lopen, een herinnering voor het leven.”

Van thuiswedstrijden gesproken. In 2025 finisht het EK marathon in Leuven, jouw tweede thuisbasis. Hoe is dat nieuws bij jou binnengekomen?

“Het is fantastisch. Het concept is heel goed. Een massa-event combineren met een kampioenschap voor de elite is waar het afstandslopen op zat te wachten. Ik geef zelf ook loopcoaching en het is ongelofelijk hoeveel mensen zeggen dat ze daar hun eerste marathon willen lopen. Het zal ons als eliteatleten alleen maar helpen om meer draagwijdte aan onze sport te geven. Het wielrennen deed dat altijd veel beter dan wij, maar het is goed nieuws dat we met het afstandslopen nu ook in de juiste richting gaan.”