Road to Rome met Simon Debognies

Dag Simon, liefst acht Belgische mannen liepen de limiet voor de halve marathon. Wanneer wist je dat jij naar Rome mocht?

“Na het BK halve marathon in Gentbrugge was er nog even onduidelijkheid, maar al vrij snel heb ik vernomen dat kwalificatietijden op de halve marathon voorrang kregen. Vanaf dan waande ik mij zo goed als zeker, al waren er nog wel een paar Belgen die een poging gingen doen. Ik heb al snel beslist om alles op het EK te zetten, en heb daarom ook een geplande 10.000 meter in Londen geschrapt om door te kunnen trainen richting Rome.”

Je bent je dus al even aan het voorbereiden. Hoe is dat gelopen?

“In april liep ik de halve marathon van Berlijn, maar het was daar veel te warm voor snelle tijden en ik had ook nog eens last van mijn ademhaling, ik denk door pollen. Een gemiste kans, want ik was in sub 61 minutenvorm. Nadien ben ik voor een maand op stage naar Font Romeu vertrokken, maar dat is niet ideaal verlopen. In de tweede week sloeg ik mijn enkel om in een stom putje gras. Ik voelde een krak en wist dat het niet goed was, maar al bij al viel de schade mee en heb ik maar een week alternatief moeten trainen. We hadden onze eigen kinesist bij, waardoor het niet nodig was om terug te keren naar België.”

Hoe is de vorm ondertussen? En wat zijn de ambities in Rome?

“Ik denk dat mijn conditie heel goed is en ik weinig verloren heb met die enkel. Ik kijk met vertrouwen uit naar het EK, maar vind het heel moeilijk te zeggen waar ik ga uitkomen. Veel atleten zullen hun topvorm sparen voor Parijs waardoor het niveau nog dichter bij elkaar zal liggen. Ik ga naar daar zonder druk en zie wel hoe de wedstrijd loopt. Ik ben goed voorbereid op de hitte met saunatraining en loopbandtraining met lange kleren. Op een goeie dag loop ik misschien top vijf, maar het kan ook twintigste zijn. Ik denk wel dat mijn ervaring van het WK halve marathon in Riga zal helpen.”

Wat heb je geleerd in Riga?

“Dat ik vooral niet te hevig moet starten. De insteek was toen wel anders, want ik vertrok voor een snelle chrono en ging bewust mee met de eerste groep, maar in Rome loop ik puur voor de plaats. In de eerste wedstrijdhelft ligt mijn focus op energie sparen. Als er iemand versnelt, zal ik niet meteen op de kar springen. Hopelijk haken er naar het einde toe steeds meer atleten af.”

Verwacht jij in Rome een snelle of een trage, tactische wedstrijd?

“Ik verwacht een rustige start, tenzij er onderling iets afgesproken wordt, maar dat zie ik niet meteen gebeuren. Het zal een gesloten start zijn tot er atleten zenuwachtig worden en het tempo de hoogte induwen. Felix Bour, Sondre Moen en Yeman Crippa zijn voor mij de favorieten.”

Hoe is het om samen met je trainingsmaatje Dorian Boulvin naar een EK te kunnen toewerken?

“We trainen heel veel samen: we zaten samen in Font Romeu en Dorian woont sinds een paar jaar ook in Halle, dus we leven echt samen toe naar het EK. Het is leuk om in Rome met een bekend gezicht aan de start te staan.”

Stoken jullie elkaar op richting het EK?

“Daar zijn we allebei te nuchter voor. We lopen niet tegen elkaar in Rome, maar willen samen zo hoog mogelijk eindigen. Er is veel wederzijds respect. Dorian heeft de laatste maanden hele grote stappen gezet, maar op training kan ik meestal nog een extra tandje bijsteken, dus in principe zou ik voor hem moeten kunnen eindigen.”

Zie jij Rome als een troostprijs voor de olympische marathon, die je niet haalde?

“Zo voelt het niet. Op het EK kan ik meer betekenen dan op de Spelen en ik heb bewust geen voorjaarsmarathon gelopen omdat ik niet naar de Spelen wilde met een halfslachtige voorbereiding waarin ik drie maanden van tevoren nog een marathon moest lopen. Ik heb snel de knoop doorgehakt om voor Rome te gaan en zal in het najaar waarschijnlijk de marathon van Berlijn lopen.”

Is er op trainingsvlak eigenlijk veel verschil tussen een halve of hele marathon?

“Toch wel. De specifieke trainingen leunen meer naar de 10.000 meter toe, en mijn weken zijn minder volumineus. Weken van 190 kilometer, daar kom ik nu niet in de buurt. Ik zit aan 140 à 150 kilometer.”