Stijn Baeten zou zich ondanks kleine blessure willen testen over 5.000 meter

"Spijtig genoeg ben ik even geblesseerd geweest", vertelt Stijn Baeten/DCLA. "Drie weken geleden voelde ik plots een stekende pijn rond mijn achillespees. Ik dacht dat die ontstoken was, maar het bleek een uitloper van de kuit die langs de achillespees naar de dikke teen loopt. Het begon te trekken, er was ook vochtophoping, maar met dry needling is het opgelost geraakt."

De oorzaak van de blessure lag in een combinatie van veel trainen en weinig tot geen bezoekjes aan de kinesiste. "Normaal maakt Hanne Pardaens mij minstens wekelijks los, maar dat ging niet door de lockdown, en dat terwijl we er op training toch stevig de pees op aan het leggen waren", zegt Stijn het met een woordspeling.

Groot is de conditionele schade na een week stilliggen niet. "Maar het is wel spijtig, want mijn basis was nooit zo groot, in die mate dat ik zelfs graag eens een 5.000 meter zou lopen. Door mijn goeie basis is het nu makkelijker om de draad op te pikken, binnen een maand sta ik weer waar ik stond. Het is heel even opnieuw beginnen en voorzichtig zijn met te veel kilometers te willen afhaspelen. Ik ben even op fietsen overgeschakeld, maar ondertussen ben ik alweer 100 procent aan het lopen."

Dat hij over een grote basisuithouding spreekt, wil in het geval van Stijn niet zeggen dat hij astronomische weekvolumes draait. "Voor mij is 100 kilometer méér dan genoeg, meestal doe ik er 80 à 90. Ik zet tegenwoordig trouwens al mijn trainingen op Strava, zodat mensen die mij willen volgen dat kunnen. Sommige atleten doen geheimzinnig over hun trainingen, maar daar ik zie ik geen reden toe. Ik deel alles."

Stijn, die binnenkort overigens zijn eindwerk indient als sociaal werker en dan afgestudeerd is, vond het niet erg om de afgelopen maanden in zijn eentje te moeten trainen. "Ik loop graag alleen. Voor de pistetrainingen kon ik in Duffel terecht, en eigenlijk geeft het wel vertrouwen als je een zware training helemaal alleen weet af te werken."

Ook het wegvallen van de Spelen en het EK zorgde niet voor een motivationele dip bij de specialist van de 1.500 meter. "Ik kan dat relativeren, ik loop gewoon graag en daarvoor doe ik het. Het wegvallen van Parijs vond ik wel spijtig, want daar kon ik meer gaan zoeken dan in Tokio en dicht bij huis zouden vrienden en familie kunnen komen kijken. Ik blijf natuurlijk een competitiebeest, dus in de toekomst wil ik geen enkel groot kampioenschap meer laten ontsnappen, ik heb er al te veel gemist in het verleden. Het EK cross en het EK indoor moeten de eerstvolgende worden."