04/04

De Road to EK Running van Febe Triest

ldq-5257

Febe Triest.

Op 12 en 13 april zullen tienduizenden lopers door de straten van Brussel en Leuven draven tijdens de eerste editie van het EK Running. Eliteatleten en recreanten staan samen aan de start. In de aanloop naar dit fantastische loopfestijn praten we met coaches, atletiekclubs, topatleten, recreatieve atleten en andere betrokkenen. Vandaag: Febe Triest.

Als juniore gooide Febe Triest/ALVA hoge ogen in het veldlopen. Ze nam onder andere deel aan het EK in Tilburg en in Lissabon. In de Portugese hoofdstad liep ze naar een knappe 28ste plaats. Twee jaar later, in 2021, werd ze eerder verrassend Belgisch kampioene alle categorieën op de 5000m. Ze leek vertrokken voor een mooie carrière, maar jammer genoeg gooide blessureleed de jaren daarna roet in het eten. Dit jaar is de 24-jarige Oost-Vlaamse eindelijk blessure- en pijnvrij en met haar selectie voor de 10km op het EK in Leuven komt ze terug helemaal aan de oppervlakte.

Drie jaar heb je gesukkeld met een knieblessure. Wat had je precies voor?

“Ik had last van een lopersknie, zoals ze dat noemen. Het is heel plots gekomen op een stratenloop in mijn gemeente. Ik had tijdens die wedstrijd enorm veel last van mijn knie en ik maakte toen de domme beslissing om de wedstrijd ook nog eens uit te lopen. Dat heeft alles ook nog veel erger gemaakt. In eerste instantie dacht ik dat ik er wel snel vanaf zou raken, want het was geen botletsel of zo. Toch heb ik daar enorm lang mee gesukkeld. Ik was nooit pijnvrij en kon dan ook nooit echt doortrainen. Op die manier was het ook onmogelijk om naar een bepaald doel toe te werken. Dat was heel lastig en hoe langer het aansleept, hoe meer je denkt van ‘wat als’.”

Is het hele probleem nu opgelost?

“Nu wel. Ik heb er deze winter een keer last van gehad, maar het is niet helemaal doorgebroken. Ik denk dat ik nu iets beter luister naar mijn lichaam dan vroeger. Als ik nu ergens last van heb, dan stap ik veel sneller naar de kinesist of schakel ik over op een alternatieve training.”

Je kon dit jaar dan eindelijk weer specifiek ergens naartoe werken. Was dit EK dan ook echt een doel?

“Bij aanvang van het veldloopseizoen had ik mijn trainer gezegd dat ik graag ook wat stratenlopen zou gaan doen. ‘Wie weet kan ik me plaatsen voor het EK Running’, had ik hem gezegd. Op dat moment wist ik niet hoe realistisch dat allemaal was, want ik had natuurlijk een aantal jaren gemist. Ik heb me dan gewoon ingeschreven voor een aantal 10km-wedstrijden. Toen ik in het Nederlandse Schoorl een tijd van 33’56” had gelopen, voelde ik dat er misschien ook wel een mooie prestatie op de halve marathon inzat. Ik wou me eigenlijk vooral kwalificeren op de halve marathon.”

Waarom op de halve marathon? Je lijkt me meer het type 1500m, 5000m en 10000m.

“Dat was eigenlijk gewoon omdat ik dacht dat de concurrentie op de halve marathon iets minder sterk zou zijn. Nu ja, mijn poging om me op de halve marathon te kwalificeren is echter volledig in het water gevallen en daardoor moest ik rekenen dat mijn prestatie op de 10km voldoende zou zijn voor een selectie.”

Het is heel nipt geweest, want je greep het laatste ticket. Wat je verrast?

“Eigenlijk wel. Ik had via via wel gehoord wat iedereen zou gaan doen op het EK. Alles bij elkaar bleek dat ik daardoor het laatste ticket zou hebben op de 10km, maar ik was er toch niet helemaal gerust in. Het kon altijd zijn dat iemand zich bedacht en toch besliste om de 10km te lopen in plaats van de halve marathon. Uiteindelijk geloofde ik het pas toen ik officieel de bevestiging kreeg.”

Je nam bij de juniores deel aan het EK veldlopen in Tilburg en in Lissabon. Waar plaats je deze selectie in vergelijking met de vorige?

“Het is helemaal anders. Het EK in Lissabon bijvoorbeeld was in 2019 echt het hoofddoel van mijn seizoen. Ik was in topvorm en ging daar naartoe om een topprestatie te leveren. Deze selectie is heel mooi omdat het wat onverwacht is en omdat het eigenlijk ook geen specifiek doel was. Mijn selectie is lange tijd onzeker geweest en daardoor wou ik ook niet alles in functie ervan zetten. Ik wou het risico niet lopen dat mijn zomerseizoen eronder zou gaan lijden. De vorm zit wel goed, maar ik besef heel goed dat ik daar op een bepaalde manier ook niet zoveel kan gaan uitrichten. Ik bedoel daarmee dat ik geen top twintig of zo kan lopen. Dat wil echter niet zeggen dat ik geen verwachtingen heb. Ik denk dat ik zeker volgens mijn niveau zal presteren en ik zal ook alles geven om een zo goed mogelijk resultaat te behalen. Misschien verras ik mezelf wel. Bovendien is een kampioenschap in eigen land fantastisch en ik kijk enorm uit naar de hele beleving.”

Beschouw je deze selectie niet een beetje als een bewijs aan de buitenwereld dat je terug bent?

“Zo zie ik het eigenlijk niet. Ik heb ook nooit het gevoel gehad dat ik afgeschreven was of zo. De mensen vroegen wel wat er de afgelopen jaren aan de hand was, maar ik merk vooral dat de meesten gewoon heel enthousiast zijn over het feit dat het nu terug goed gaat met me.”

Hoe ziet de toekomst er voor je uit? Ligt die vooral op de weg of is de liefde voor de piste er nog steeds?

“Ik beschouw mezelf eigenlijk nog steeds een beetje als een 1500m- loopster, maar ik weet wel dat ik meer en meer een 5000m-loopster aan het worden ben. Deze zomer ga ik zeker op de piste te zien zijn, maar ik moet wel bekennen dat ik door de weg naar dit EK ook de liefde voor het stratenlopen wat ontdekt heb. Ik ga dit in de toekomst dan ook zeker nog blijven doen.”

Bekijk hier de website van het EK Running.

Bekijk hier onze kampioenschapspagina.