Ward Merckx bergt spurtspikes op

De voorbije jaren was Ward Merckx een vaste waarde op de BK-podia van de korte sprint. Als betrouwbare pion van de Belgian Falcons was hij erbij op het EK in München in 2022 en recent nog op het EK in Rome. Helaas eindigt voor hem het verhaal in 2024. Merckx werkt als zelfstandig kinesist, en het is niet langer mogelijk om een druk professioneel leven te combineren met sport op het hoogste niveau. Van zijn voormalige teamgenoten en coach Lieve Van Mechelen kreeg hij donderdag een gouden estafettestok met het Falcon-logo en de boodschap 'Once a Falcon, always a Falcon'. In de stok zijn ook de topprestaties waaraan hij heeft bijgedragen gekerfd. De spurter van VAC genoot zichtbaar van de huldiging. "Het was echt heel bijzonder om die erkenning te krijgen," vertelde hij. "Het was zeker niet gemakkelijk om dit traject volledig af te leggen. Maar als ik terugkijk op mijn Falcon-jaren, is het heel mooi om op deze manier afscheid te nemen. Ik vond het trouwens fantastisch dat ook de jonge garde erbij was. Dat iedereen zoveel waardering toonde, vond ik heel mooi."

Hij koestert mooie herinneringen aan zijn periode als topsprinter. Het 4x100m-project bracht hem naar grote kampioenschappen. Over het mooiste toernooi hoeft hij niet lang na te denken. "De mooiste herinnering is zonder twijfel het EK in München in 2022," vertelt hij. "Dat was ons eerste internationale kampioenschap in een jaar waarin we veel hebben opgeofferd. We kregen dat jaar groen licht voor het project, en daarna reisden we heel Europa door om ons te kwalificeren. Enkele maanden later stonden we in München. We hadden niets te verliezen en leverden op het EK de best mogelijke prestatie als team. Uit het niets werden we zesde. Als je ziet hoe sterk we sindsdien zijn geëvolueerd, is het een fantastische weg die we hebben afgelegd. Van het EK in Rome heb ik minder genoten. Daarvoor was de teleurstelling van de Bahamas (red.: waar de Falcons door pech met de stokwissels hun supervorm niet konden omzetten in een olympisch ticket) nog te groot."

Dubbel Belgisch kampioen 60m indoor
Niet alleen zijn successen bij de Falcons spreken tot de verbeelding, ook individueel bouwde hij een indrukwekkend palmares op. Zo won hij in 2021, 2022 en 2023 zilver op het BK outdoor 100m, telkens na een sterke Kobe Vleminckx, die vaak uit z'n pijp moest komen om de snel startende Merckx terug te pakken. "Ik was altijd een beetje de eeuwige tweede na Kobe, die net iets beter was dan ik. De mooiste periode vond ik het indoorseizoen van 2022. Toen was ik erg sterk. Ik liep 6"66 en miste met drie honderdsten de limiet voor het EK. Dat was mijn beste vorm ooit. Die 6"66 staat nog steeds als zesde beste Belgische prestatie aller tijden. De 60m indoor was echt mijn ding," aldus de tweevoudig Belgisch kampioen 60m indoor.

De Londerzelenaar trainde bij Pierre-Alexis Giraud en boekte jaar na jaar vooruitgang. Op het BK in Brugge in 2023 scherpte hij zijn PR aan tot een indrukwekkende 10"34. "Of ik het maximale uit mijn carrière heb gehaald? Het maximale bereiken is als atleet altijd een illusie. Het blijft natuurlijk wel een streven," legt hij uit. "Het gaat om de combinatie van topvorm en perfecte omstandigheden. Als ik terugkijk op het traject dat ik vanaf mijn 18e met mijn trainer heb afgelegd, mag ik trots zijn. De 18-jarige ik had nooit gedacht dat ik ooit 10"34 zou kunnen lopen. De sport heeft me ook gevormd als mens. Ik denk dat ik er bijna alles uit heb gehaald."

Falcon-effect
Tijdens zijn carrière zag het sprintkanon het niveau enorm stijgen. Vergelijk je de nationale jaarranglijst 100m van 2014 met die van 2024, dan is de top tien nu 2 à 3 tienden sneller. "Ik heb inderdaad een grote evolutie gezien," beaamt Merckx. "In mijn beginjaren was er één iemand, Andreas Vranken, die de grens van 10"40 doorbrak. Dat was toen ongezien. Hij liet zien dat het mogelijk was. Een paar jaar later deed ik hetzelfde. Andreas was echt een voortrekker. Voor zijn tijd moet je teruggaan naar atleten zoals Anthony Ferro begin jaren 2000. Wat Simon en Kobe nu doen is ongelofelijk. Simon liep 10"06... Ze verdienen alle steun. Voor een deel is dat succes te danken aan het Falcons-project. Dankzij de gezamenlijke stages kregen we de tijd om professioneel met de sport bezig te zijn."

Ward Merckx is ervan overtuigd dat er waardige opvolgers klaarstaan om zijn vertrek bij de Falcons op te vangen. "Wie ik zie als mogelijke opvolgers? Jordan Paquot is er helemaal klaar voor. Hij draait al even lang mee als ik. In het verleden had hij wat pech met blessures op cruciale momenten, maar hij is absoluut een waardige vervanger. Bij de jongere garde staan ook een paar zeer snelle atleten klaar. Het mooie is dat zij nu voorbeelden hebben zoals Kobe en Simon. Dat hadden wij niet toen wij begonnen. Hopelijk zien we een Falcon-effect, vergelijkbaar met het Tornado- of Cheetah-effect. De kracht van die estafetteprojecten is dat ook het individuele niveau stijgt. Dat moeten we koesteren."

Tot slot heeft de afscheidnemende atleet een belangrijke boodschap voor andere sporters. "Tijdens je carrière moet je het plezier voorop blijven stellen. Vaak leiden andere zorgen af van de sport, maar de sleutel is om het pure sportplezier te blijven vinden in de dagelijkse trainingen. Vergeet niet waarom je ooit begonnen bent. Als jonge atleten of ervaren sporters die het plezier verliezen dit lezen, is dat mijn belangrijkste advies. De kracht van de Falcons was dat we ook allemaal vrienden werden. Dat heeft ons enorm geholpen."