Niels Pittomvils ziet Götzis dit weekend als eerste opstapje naar München

“In een lange revalidatie zijn er altijd moeilijke momenten, maar eigenlijk ben ik altijd positief gebleven”, vertelt Niels Pittomvils/VAC over de terugkeer na de achillespeesblessure die hij een klein jaar geleden opliep. “Ik weet ondertussen hoe ik moet revalideren: het is doen wat je kan doen en dat zo goed mogelijk proberen uit te voeren. Ik heb altijd het gevoel gehad, en ik weet niet waar dat gevoel vandaan kwam, dat ik wel zou terugkeren op niveau. Als ik dat niet had, zou ik niet al het werk erin gestoken hebben zoals ik nu gedaan heb.”

Sinds de VAL-stage op Cyprus in de Paasvakantie is Niels weer helemaal aan het trainen zoals het hoort. “Die stage is heel goed verlopen”, vertelt hij. “Tevoren had ik nog vaak moeilijke momenten. Dan kon ik nooit drie dagen na elkaar snelheidswerk of sprongen doen zonder dat mijn lichaam een terugslag kende. Op stage ben ik dat wat kwijtgespeeld en heb ik echt goed kunnen werken, met de hulp van de kinesisten ter plaatsen. Ik heb daar de stap kunnen zetten die nodig was. Deze winter was het echt nog trainen op het tempo dat mijn achillespees aangaf.”

Na twee kleinere testwedstrijdjes waagt de tienkamper zich komend weekend meteen aan het zware werk: de tienkamp in Götzis. “Als ik wedstrijden kan doen, wil ik dat ook doen, ook al ben ik nog lang niet in topvorm”, legt Niels zijn keuze uit om nu al van start te gaan in een tienkamp. “Ik ben niet iemand die wedstrijden gaat mijden als ik nog niet in vorm ben. In een tienkamp voel ik dat ik stappen vooruit zet. Vorig jaar opende ik ook mijn seizoen met 7.600 punten. Je kan dat ondermaats noemen, maar een maand later scoorde ik wel 8.222. Ik heb wedstrijden nodig om mijn niveau te vinden.”

Het doel in Götzis is dus niet scoren, maar een stap zetten richting vervolg van het zomerseizoen. “Van daaruit hoop ik mijn niveau op te krikken”, klinkt het. “Waar ik sta, is lastig te zeggen. Je weet niet hoe het lichaam gaat reageren op tien proeven achter elkaar. Dat kan je op training niet nabootsen. Er zijn bepaalde disciplines waar ik al goed denk te scoren, maar dit weekend dient ook om mijn werkpunten bloot te leggen. Het doet alvast deugd om hier terug te zijn. Ik heb hier hele mooie en hele zware momenten gekend, maar het voelt toch een beetje als thuiskomen.”

Later op het seizoen mikt Niels vooral op het EK in München, waarvoor hij al geplaatst is. “Die kwalificatie zorgt voor een enorme gerustheid”, legt hij uit. “Ik heb door omstandigheden al enorm lang niet meer op een groot kampioenschappen gestaan en kijk er geweldig naar uit om het Belgische truitje nog eens aan te mogen trekken. Bij het begin van mijn revalidatie heb ik gezegd dat ik in München top wilde zijn, en daar geloof ik nog altijd in. Natuurlijk is er ook een WK dit jaar, maar dan moet ik me voor eind juni nog weten te plaatsen. Het blijft een optie in mijn hoofd, maar dat wordt krap”, besluit hij.