Na superworp in Nairobi wil Timothy Herman nu ook basisniveau opkrikken

Zondag bij de FBK Games in Hengelo was Timothy Herman/ACME vijfde met 78m14. “Ik voel dat ik super zit, maar technisch wilde het zondag niet lukken”, zegt hij daarover. “Het was redelijk rampzalig. De sleutel ligt in de timing, maar die is er momenteel even niet. Er zit enorm veel kracht in mijn worpen en elke wedstrijd zit er wel 83 à 84 meter in, maar ik krijg het even niet allemaal samen.”

De Keniaanse superworp heeft voor vertrouwen gezorgd, maar ook voor hogere verwachtingen. Ook van zichzelf. “Natuurlijk zit het nu in mijn hoofd dat ik dat soort afstanden aankan”, beaamt Timothy. “Ik blijf nog even wedstrijden doen in de hoop alle puzzelstukjes wat samen te krijgen. Ik zou het ook rustiger aan kunnen doen richting WK, maar ik wil tegen het WK alles onder de knie hebben. Ik wil heel regelmatig boven de 80 meter gooien. Mijn basis moet minstens op 82 meter liggen.”

Ook de houding van de concurrentie is veranderd. “Ik ben altijd een fan geweest van de wereldtoppers op grote wedstrijden, maar nu merk ik ook respect in de andere richting”, klinkt het. “Mijn tegenstanders zeggen dat ze altijd wel iets in mij zagen, maar dat het er uit moest komen, en dat is nu gebeurd.”

Alles is mogelijk

Het zal nu zaak worden om op het moment van de waarheid, het WK in Boedapest, een hoog niveau te halen en een eind boven de 80 meter uit te komen. “Meestal sta ik er wel op kampioenschappen”, weet Timothy. “Op het EK vorig jaar heb ik de finale gehaald ondanks een stressfractuur. De timing moet goed zitten en dan is het zaak om die 87 meter nog eens te herhalen. Dan is er veel mogelijk. Alles eigenlijk. Ik ga mijn ambities ook niet wegsteken. Op het WK wil ik zeker in de finale geraken. Dan zal het technisch beter moeten dan in Hengelo, want voor een WK-finale is meestal 81 à 82 meter nodig.”

Ondertussen gaat het ook fysiek beter en beter met Timothy. “Vorig jaar in september ben ik geopereerd aan een stressfractuur aan mijn facet. Er zit nog wat disbalans in mijn lichaam en daarom blijft het wat revalideren, maar het is ook een soort rem die in mijzelf is opgetreden vorig jaar uit angst om mijn rug te bezeren. Die angst is niet weg door één superworp in Nairobi”, besluit de nationale recordhouder.