Imke Vervaet ziet micromeeting Oordegem als ideale opstap naar World Relays

Net als vele andere elite-atleten trok Imke Vervaet/RCG in de paasvakantie op stage naar Belek. "Het was een goeie stage, héél goed zelfs", zegt ze. "Voor het eerst heb ik daar het specifieke werk weer wat opgezocht, inclusief spurt- en startbloktraining. Ik wilde profiteren van het warmere weer om meer kwaliteit te doen. Bij thuiskomst heb ik een weekje rustig aan gedaan. Deze week heb ik de draad weer opgepikt. De vermoeidheid zit er wel nog altijd in moet ik zeggen, maar dat is niet abnormaal."

Morgen begint Imke in Oordegem aan haar outdoorseizoen. "Mijn ambities zijn niet heel groot omdat de wedstrijd heel vroeg komt voor mij, maar het is goed om al een koers in de benen te hebben voor de World Relays. Dat maakt het voor de coaches ook makkelijker om de ploeg op te stellen in Polen. Ik zie het als een eerste graadmeter en een kans om de stress die bij een eerste wedstrijd komt kijken alvast weg te nemen."

Een week later in Polen zijn de ambities meer uitgesproken dan in Oordegem. "Het is een check om te weten waar we staan in onze route naar Tokio, maar er staan ook tickets voor het WK van 2022 op het spel, dus die World Relays zijn echt wel belangrijk. Makkelijk zal het niet worden, want er zijn landen die nog niet geplaatst zijn voor Tokio en die zullen alles op alles zetten. Ons doel is om de A-finale te halen", luidt het. De acht finalisten mogen samen met de twee besten uit de B-finale al zeker naar het WK in Eugene in 2022.

Haar individuele planning voor de komende weken en maanden ligt nog niet helemaal vast, maar zeker is dat Imke vooral op de 200 meter blijft inzetten. Daar staat ze mooi 43^e op de olympische ranking, terwijl de eerste 56 naar Tokio mogen. "Die ranking is zeker oké, maar ik heb wel wedstrijden nodig om die te verdedigen. Waarschijnlijk zoek ik meetings in Nederland en België op, want ver reizen is met mijn werk niet altijd evident. Ondertussen blijf ik de 200 en de 400 meter combineren, omdat het mentaal deugd doet om te variëren en omdat ik geloof dat ze elkaar versterken. Maar mijn hart ligt nog altijd bij de 200 meter", besluit Imke.