G-atleten schitteren in Zwitserland

Mieke Van Thuyne heeft met haar team twee weken Zwitserland achter de rug met deelname aan sterk bezette meetings in Arbon en in Nottwil. Het team heeft het er schitterend gedaan met een nieuw wereldrecord van Roger Habsch, een Europees record van Maxime Carabin, enkele BR’s en een resem PR’s. Dat er zoveel topprestaties uit de bus kwamen, is geen toeval. “Het was om verschillende redenen heel goed in Arbon en Nottwil”, blikt Mieke Van Thuyne tevreden terug op het Zwitserse tweeluik.  “We trekken al jaren naar die meetings, maar nu hadden we voor het eerst een heel uitgebreid team mee. De manier waarop we daar met de hele ploeg hebben samengewerkt vond ik persoonlijk het grootste succesverhaal. Dat leidde tot mooie prestaties die we vooraf niet hadden verwacht. Bovendien troffen we ideale omstandigheden. Je moet weten dat de harde piste in Nottwil ideaal is voor de rolstoelatleten. Voor het eerst hadden we ook een volledig materiaalteam dat ondersteuning bood, maar heel het professionele team dat de atleten begeleidde, leverde prima werk”, geeft ze een aantal verklaringen voor het succes. 

WK in Parijs

De meetings betekenden een ideale testcase voor onder andere het WK G-atletiek in Parijs (8-17 juli).  “Het was om diverse redenen een goede test in Zwitserland”, legt Mieke Van Thuye uit. “Het hangt een beetje af van atleet tot atleet. Voor elites zoals Peter Genyn en Joyce Lefevre was dit de laatste voorbereiding op het WK. Het is de enige mogelijkheid om vooraf rechtstreeks tegen de concurrenten te racen. Voor onze getalenteerde jongeren, zoals Johannes Balbaert (T53), was het een kennismaking met tactisch racen. In Zwitserland kreeg hij tegenstand van veel atleten van gelijkaardig niveau waardoor de tactiek een rol speelde. Zulke wedstrijden zijn er elders nauwelijks. In Zwitserland ligt het niveau zelfs nog hoger dan op grote kampioenschappen omdat er meer dan drie atleten per land en categorie kunnen aantreden. Er waren trouwens ook recreanten voor wie het een interessante onderneming was. We hebben hier veel uit geleerd.”

Professionalisering

De G-sport zit enorm in de lift de laatste jaren. De topprestaties zijn absoluut geen toevalstreffers. “Het is een combinatie van factoren”, verduidelijkt Van Thuyne.  “De media-aandacht is toegenomen. Dat begon met Marieke Vervoort en daarna heeft Peter Genyn voor continuïteit gezorgd. Daarnaast hebben we een hele werking opgezet. G-sport wordt ook steeds meer gepromoot. De instap is nu laagdrempeliger dan vroeger en er is een toenemende professionalisering. Als je nu nog een medaille wil halen op de Paralympics, moet je profsporter zijn en over een volledige omkadering beschikken. De investering qua tijd en middelen is voor professionele G-sporters even groot als voor andere profsporters”, stipt ze terecht aan.  “De verloning is nog een ander verhaal. Maar ik zie nu wel dat de grote marathons het prijzengeld voor hun wheelermarathon gelijkgetrokken hebben. Dat is toch al een begin”, besluit de coach van de G-atleten met een positieve noot.